Agressietraining op de basisschool?
Soms gebruiken we tijdens een training wel eens jonge kinderen om bepaald gedrag duidelijker onder de aandacht te brengen. “Als je kind deze woorden zou gebruiken, wat zou je er dan van vinden?” Veel volwassenen komen namelijk weg met gedrag dat we van kinderen nooit zouden pikken. We accepteren vaak dat kinderen nog enige sturing nodig hebben (en tolereren) terwijl een volwassene oud genoeg is om zelf te weten wat hij of zij zegt.
Na een training verzuchtte een collega eens dat trainingen omgaan met lastig en agressief gedrag eigenlijk ook een actief onderdeel van het basisonderwijs zouden moeten worden. Daar valt veel voor te zeggen. In het internettijdperk krijgen kinderen op heel erg jonge leeftijd te maken met communicatievormen die de ouders vroeger niet gebruikten.
Foto’s gaan op Instagram, meningen worden uitgewisseld via Facebook en Snapchat, en de telefoon gebruik je al lang niet meer om te bellen. Kinderen typen op een rustige dag honderden whats-app berichtjes. En in de simpelheid van het contact ligt ook het probleem. Er lijkt geen sprake meer van enige sociale filter of ouderlijk overzicht. Cyberpesten is een serieus probleem geworden en steeds meer jongeren lossen een meningsverschil op door schelden en belachelijk maken.
Waar vroeger nog ouders en de directe omgeving (vrienden, familie, docenten) sociale filters bijbrachten komen nu veel normen en waarden via internet. Als je tientallen vloggers en twitteraars volgt krijg je soms de indruk dat bepaald gedrag volkomen sociaal geaccepteerd is. Niet zo gek dat veel kinderen gedrag en woorden over gaan nemen. Want “iedereen doet dat online”. Aan de gevolgen hoef je online niet te denken. De opzet van het medium zorgt ervoor dat daders van scheldpartijen zelden worden geconfronteerd met slachtoffers. Veel populaire vloggers zien ook niet in waarom ze enige verantwoordelijkheid op zich zouden moeten nemen. Zoals de Zaandamse treitervlogger het zelf verwoordde: “ik film alleen maar”. De link tussen oorzaak en gevolg is ver te zoeken.
In de Metro van maandag 31 oktober luid deskundige Kees van Overveld dan ook de noodklok. Hij vindt dat een basisschool leerlingen meer sociale en emotionele vaardigheden zou moeten bijbrengen. Veel pestpreventie nu is volgens hem vooral gericht op de scherven achteraf opruimen, en heeft te weinig de blik op de toekomst. Een conclusie die ik in mijn rol als docent Mens en Maatschappij alleen maar kan delen.
Met vriendelijke groet,
